Achter het label
Daar zit ik dan, achter mijn laptop. Ik zucht een paar keer, er vallen tranen. Wetend dat de tranen weer zullen ophouden, schrijf ik verder. Het is avond. Even sluit ik mijn ogen. Ik probeer mij iets voor te stellen. …
Een ‘normale’ kop koffie
Mijn kaak trilt zachtjes en onvrijwillig. Ik hoop dat hij het niet ziet. Ik heb een zure smaak op mijn tong, die me doet denken aan kattenpis. Ik voel mijn benen niet meer. Ik heb het idee dat ik mezelf …
Ik voel me als een kameleon
Ik voel me als een kameleon. Aanpassen kan ik als geen ander. Gewenst gedrag, leuk zijn voor een ander, een zorgzame moeder zijn, er voor de kinderen zijn, voor iedereen zorgen behalve voor mezelf. Iedereen in mijn omgeving vindt me …
Mijn avontuur in Spanje
Ondertussen zit ik alweer ruim drie maanden in Spanje, waar ik vrijwilligerswerk doe bij een paardenopvang. Het is zwaar hier. Niet zozeer het verzorgen van de dieren, maar vooral de weg die ik met mezelf bewandel. In augustus ben ik …
Mag ik hier zitten?
Waarom het soms moeilijk is om je op je werk staande te houden als je autisme hebt? Nou, bijvoorbeeld als je bij binnenkomst ziet dat er iemand op je plek zit. De vaste plek die je met moeite hebt kunnen …
Terugdenken aan mijn opname
Een paar weken geleden mocht ik op uitnodiging van de Socialrun naar de première van de theatervoorstelling UP. Ik voelde me vereerd dat ik hiervoor uitgenodigd was. De boeken PAAZ en UP, van Myrthe van der Meer, had ik al …
