“Wat gebeurt er als we stoppen?” “Vrij weinig.” “En wat gebeurt er als we zo verdergaan?” “Dan ben ik iedere maandag aan het verzinnen wat ik je op dinsdag kan vertellen.” Ze lacht. Ze weet dat ik een punt heb. “Ik doelde meer op: dan gebeurt er ook vrij weinig.” Ze vraagt me wat ik er zelf mee wil. Ik twijfel: helemaal stoppen met therapie lijkt me zo drastisch ineens. Kan ik dat wel? Als […]
Verder lezen
Niet praten is ook spannend
“Niet praten is ook spannend.” Dat is wat ik afgelopen week zei aan het einde van weer een intensieve groepstherapiesessie. Bijna een jaar geleden startte ik met m’n huidige therapie. Eerdere behandelingen waren vooral gericht op symptoombestrijding; zo volgde ik een kort traject voor mijn eetstoornis, EMDR-therapie en jarenlange een-op-een psychotherapie, waarin ik het vooral had over waar ik nu tegenaan liep en hoe ik daar het beste mee om kon gaan. In mijn jeugd […]
Verder lezen
Kussengevecht
Er is veel onrust ‘s nachts. Niet in slaap willen of kunnen vallen. Waken. Extreme schrikreacties bij elke beweging van mijn partner. Herbelevingen. Nachtmerries. Daarnaast zijn er delen die tijd claimen ‘s nachts en actief in de weer zijn. Douchen, gedichten schrijven, behandelaar mailen, online aankopen doen. ‘t Zijn maar enkele voorbeelden van waar we ‘s nachts druk mee zijn. Omdat het slaapgebrek me erg opbreekt overdag bespreek ik het in de eerstvolgende sessie met […]
Verder lezen
Ik wil niet meer gek worden aangekeken door de zorg
Zeventien jaar geleden zat ik voor het eerst bij de huisarts, omdat ik elke maand opnieuw een cyclus doorging van twee weken waarin ik me goed voelde, en daarna twee weken waarin ik steeds meer psychische klachten kreeg. Ik had zelf het vermoeden dat het samenhing met mijn menstruatie-cyclus, maar volgens de huisarts kon dit niet. Dus werd ik doorverwezen naar cognitieve gedragstherapie…. Wat volgde was een herhaling van elke keer een tijdje therapie, me […]
Verder lezen
Mijn therapeut wil me helpen
Volgens mij heb jij het beste met mij voor. Dat kwam er tijdens een sessie in mij op, na meer dan een jaar schematherapie. Deze gedachte over mijn therapeut is een grote stap voor mij. Ik meldde mij aan voor schematherapie vanwege angstklachten die mijn leven beheersen. Het bleek een enorme stap voor mij om naar therapie te gaan. De eerste maanden was ik dagen voor de sessie al van slag. Ik was bang. Bang […]
Verder lezen
Het is oké, ik blijf erbij
Een tijdje geleden sprak ik met iemand over haar ervaringen met een nieuwe therapeut. Ze vertelde dat de nieuwe therapeut haar de tijd geeft om uit een dissociatie te komen. ‘Er was geen haast, het was oké. Ze bleef erbij.’ Direct gebeurde er bij mij wat: mijn armharen overeind, een zwaardere ademhaling en een brok in m’n keel om weg te slikken. Het is oké, ik blijf erbij. De zin raakt me. Het raakt me, […]
Verder lezen
Regie en eigen keuzes
Laatst hadden we het met onze hoofdbehandelaar over eigen regie en keuzes maken in het dagelijks leven. Over autonomie dus. Ze vroeg: “Wat doe je op je brood, jam of kaas?” Nou ja, wij nemen eigenlijk geen van beide, maar het ging om het principe dat je zelfs aangaande zaken die heel gewoon lijken een keuze hebt. Het begint voor ons al in de ochtend. Kiezen we voor opstaan of blijven liggen? Kiezen we voor […]
Verder lezen
Met hulp een fundering bouwen
Je kan nog zo goed je best doen, je aan alle regeltjes en structuren houden die je in balans houden, maar soms zal dat toch niet voldoende blijken te zijn. Soms wankelt je wereld op zijn grondvesten, zonder dat je daar iets aan kan doen. Er is iets met je familie, of met vrienden. Er komt een naar virus om de hoek kijken of je valt van de trap en breekt je been. Je wilde […]
Verder lezen
Onvoorwaardelijk bestaansrecht
Morgen laat ik mijn tweede tatoeage zetten. Op m’n 21e heb ik m’n eerste laten zetten, iets wat ik al vanaf mijn 16e wilde. Eigenlijk begon het meteen te kriebelen om er meer te nemen, maar het leek me beter om eerst af te wachten hoe m’n eerste zou bevallen. Ik wilde er verstandig mee omgaan: wat zouden anderen ervan denken, wat zou de invloed zijn op mijn baankansen, wat nou als ik spijt zou […]
Verder lezen
Doen wat je écht wil
Het is avond en ik zit bij een vrouw die ik al jaren ken. Ik vertel haar dat ik soms helemaal terug zit in mijn jeugd en mij dan ook echt een kind voel. Ze kijkt mij aan en vertelt dat ze het begrijpt. Omdat ik terugga naar de herinnering, word ik ook weer het kind dat ik was. Bang, eenzaam en heel verdrietig. Ik heb geen fijne jeugd gehad, waardoor ik nu CPTSS heb. […]
Verder lezen
Ik kan en wil je niet aankijken
“Je kijkt me niet aan en je maakt de bewuste keuze om dat niet te doen. Kijk me aan als we een gesprek voeren,” zegt een therapeut tegen me. Ik heb net creatieve therapie gehad en tijdens de groepsopdracht lukte het me best goed om de therapeut aan te kijken en was ik opgewekt, maar nu, tijdens het nabespreek rondje, wil het niet. Ik kijk naar mijn handen en hoor zijn woorden. “Oké,” zeg ik […]
Verder lezen
Verlangen naar een opname
Ik ben talloze keren opgenomen geweest bij de ggz. Ik heb nare ervaringen over gehouden aan de opnames, waar ik nu niet op in zal gaan. Maar soms zijn opnames ook erg fijn geweest. Dit durfde ik eerst niet toe te geven aan mezelf en aan anderen, maar dat probeer ik nu wel. Over het fijne van opnames wil ik vandaag wat meer vertellen. Altijd iemand voor je klaar Het fijne aan opnames vind ik […]
Verder lezen
Praten helpt
Deze blog gaat over suïcidale gedachten. Heb jij hier zelf ook last van en wil je daar met iemand over praten? Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie. Het denken aan de dood. Het niet meer willen leven. Plannen maken. Plannen uitvoeren. Compleet in jezelf gekeerd zijn. Geen besef meer hebben van het ‘normale leven’. Zo ziek zijn dat je niet meer wilt leven. Dit alles is suïcidaliteit. Maar eigenlijk wil vrijwel niemand die suïcidaal is […]
Verder lezen
Een beetje tegenwind
Hoe hard ik ook fiets, welke richting ik ook heen ga, ik heb altijd tegenwind. Letterlijk en soms figuurlijk. Hoe ik dat bedoel? Nou, op de fiets is dat vrij makkelijk uit te leggen. Ik fiets altijd de verkeerde kant op en ik moet altijd op de verkeerde plekken zijn. Dan krijg je dat: tegenwind. Figuurlijk is dat wat moeilijker uit te leggen. Ik ga het toch proberen uit te leggen. Hou je vast, want […]
Verder lezen
Ik krijg mijn gedachten niet op papier
Ik moet iets bekennen en ik schaam me. Overal zie ik mensen fantastische dagboeken maken, bezig zijn met andere kunstvormen of verhalen verzinnen zonder dat ooit iemand het leest of ziet. Maar ik krijg het niet voor elkaar. Als ik iets maak, moet het gezien of gelezen worden en het liefste krijg ik ook nog stapels complimentjes. Zonder die dingen, voelt het als een soort van verloren iets. Een stuk tekst schrijven zonder lezer en […]
Verder lezen
Patronen veranderen
Door de jaren heen heb ik mezelf verschillende nieuwe, maar vooral slechte patronen aangeleerd. En waarom? Was het om te vluchten, was het om niet meer te voelen, me anders voor proberen te doen? Het was een combinatie van alles. Maar vooral het vluchten voor mezelf. Een onmogelijke vlucht, want hoe hard je ook rent, hoeveel alcohol je ook drinkt of drugs je ook gebruikt, vluchten voor jezelf zal nooit gaan. En natuurlijk wist ik […]
Verder lezen
