Lieve lezers & schrijvers van dsmmeisjes, Ruim vier jaar geleden startten Anne en ik dsmmeisjes. We hadden zelf last van psychische klachten en waren gediagnosticeerd met meerdere DSM-classificaties, waardoor we elkaar voor de grap ‘dsmmeisje’ noemden. Daarnaast hielden we zelf veel van schrijven en wilden we graag een podium creëren waar iedereen met psychische klachten kon meeschrijven. Dit podium pakte ik zelf ook regelmatig; ik schreef ruim 100 blogs voor dsmmeisjes over hoe het voor […]
Verder lezen
Toen en nu en daar en hier
De laatste weken lopen het toen en daar en het hier en nu erg door elkaar. Soms heb ik zelf niet eens echt door dat ik teveel vermengd ben met de jongere delen in mijn binnenwereld. Delen die nog in traumatijd leven en niet weten dat het inmiddels 2021 is. Gisteren was er ook angst en onrust, maar had ik niet het gevoel had dat ik dissocieerde. In een telefonisch contact met mijn hoofdbehandelaar bleek […]
Verder lezen
Rommelen met medicijnen
Het is nu alweer een tijdje geleden dat ik mijn antipsychotica heb afgebouwd, maar ik moet er toch nog even wat over kwijt. Omdat ik voor de derde keer in een jarenlange burn-out terecht was gekomen ging ik op zoek naar antwoorden in de diagnostiek. Ik kreeg het label autisme, en een behandelplan. Het waren stressvolle tijden, waarin ik mijzelf door een autistische bril leerde kennen en overnieuw moest opbouwen. Mijn hersenen draaide overuren en […]
Verder lezen
Nuances kunnen zien
Tussen stabiele tijden door voel ik me regelmatig (licht) manisch, wat wil zeggen dat ik heel erg blij (of boos) ben. Net zo vaak voel ik me somber en dan ben ik depressief. Ik heb zelf meestal wel door of ik door ben geschoten naar (licht)manisch of naar depressief. Toch is het soms lastig om de nuances te kunnen zien. Een tijdje geleden had ik heel erge opruimwoede: ik had mijn hele huis gepoetst en […]
Verder lezen
Je bent een verschrikkelijk kind
Het boek Je bent een verschrikkelijk kind vertelt het verhaal over het Münchhausen by Proxy-syndroom. En dat behoeft waarschijnlijk enige toelichting. Münchhausen by Proxy; een ernstige vorm van kindermishandeling Het syndroom is een ernstige vorm van kindermishandeling waarbij een ouder (vaak de moeder) de ziekelijke behoefte heeft om aandacht van artsen en hulpverleners te krijgen. Ze zoekt zeer regelmatig intensieve medische hulp, dit doet ze door allerlei ziektefeiten te vertellen over haar kind die niet […]
Verder lezen
Blij met mijn autisme
In 2011 werd ik voor de allereerste keer opgenomen in een GGZ-instelling in het noorden van het land. Bijna in blinde paniek liep ik uiteindelijk naar de ingang want mijn toekomstige tegemoet medepatiënten zouden daar toch allemaal daar zwaar gesedeerd, kwijlend en in een dwangbuis doelloos rondlopen. 😂 Tja, dat krijg je met teveel fantasie- en Amerikaanse films… Dat de medepatiënten eigenlijk heel gewoon waren, was dan ook een de grote verrassing. Dat ik door mijn […]
Verder lezen
Lachen in je crisis
Humor. Is er humor als je een crisis hebt? Of is het alleen maar gitzwart? Ik herinner me dat ik me nogal ontmoedigd voelde toen ik voor de eerste keer bij de deeltijdbehandeling kwam. Ik had namelijk last van gedachten aan en verlangen naar de dood, iets waar ik zelf dan weer heel bang van werd. En daar zat ik dan in de ‘kantine’ van het ggz-gebouw; op zich een redelijk vrolijk gekleurde ruimte met […]
Verder lezen
Quarantaine in de kliniek
Wat als opgenomen op de gesloten afdeling nog meer wordt dan dat? Als het gaat van opgesloten zitten op de afdeling, naar opgesloten in je kamer? Dagenlang opgesloten alleen in een kamer, met alleen maar het ‘gezelschap’ van je gedachten. Afleiding zoeken, afleiding zoeken en nog eens afleiding zoeken. Dat is alles wat je elke keer, elke dag opnieuw weer hoort. Dus je gaat maar spelletjes doen met groepsgenoten, je gaat toch maar naar de […]
Verder lezen
De doorbraak
Vanaf de voorkant kijkt hij me strak, maar met een zachte blik aan: Michiels van der Pols, de schrijver van De Doorbraak, met als ondertitel de weg terug naar jezelf. Michiel blijkt jaren bij het Korps Mariniers gediend te hebben. Het boek begint dan ook met verhalen over stoere nachtelijke bivaks, en uitzendingen naar Irak en Aruba. Het leest, zoals hij zelf zegt, als een spannend jongensboek. Zonder de clou te verklappen: er gebeurt op […]
Verder lezen
Mezelf zien
De laatste maanden heb ik niet veel geschreven. Een paar keer deed ik een poging, maar liep ik al snel vast. Er was zoveel gebeurd, maar ik kon de juiste woorden niet vinden. Nog steeds vind ik het lastig om te beschrijven hoe het met me ging én gaat. Soms loop je tegen dingen aan die je niet goed in woorden kan vangen, en dat overkwam mij de afgelopen maanden. Waar voor de meeste mensen […]
Verder lezen
Als je uit het dal bent, mag je er niet meer in
Eind 2019 zat ik psychotisch en depressief op een gesloten afdeling. Toen ik daaruit kwam, begon de herstelperiode. Ik begon steeds meer in te zien wat mijn gezondheidstoestand met mij, mijn leven en vooral met mijn omgeving had gedaan. Voor mijn gevoel was ik als een soort tornado door hun leven gestormd. Zij vertelden me dat dat wel meeviel, maar het verlichtte mijn schuldgevoel maar weinig. Het enige dat ik kon denken was: Dit. Nooit. […]
Verder lezen
Welkom bij de bijeenkomst…
‘Welkom bij de bijeenkomst. Ik wil graag beginnen met horen hoe ieder er bij zit vandaag.’ Help. Paniek. Hoe zit je er bij? Iets delen over mezelf? Ik had klamme handen, een bonkend hart en een versnelde ademhaling. Zo zat ik inmiddels een tijd geleden in een bijeenkomst. Hoe zit ik er bij? Ik ga bij mezelf na hoe ik er bij zit. Vanochtend ben ik met lood in mijn schoenen opgestaan. Ik heb een […]
Verder lezen
Afbouwen van medicatie
In mijn eerdere blogs vertelde ik over mijn ECT-behandelingen en drie maanden later de verhuizing van mijn crisisplek in naar een groot appartement, waar ik heel erg lang naar uitgekeken heb. Het was spannend maar ook stressvol. Toch voelde ik mij in januari, twee maanden later, goed genoeg om psychiatrische medicatie af te willen bouwen. Dit zou opnieuw gebeuren met een klinische opname. Alles werd thuis geregeld door mijn ouders en als ik terugkwam, zou […]
Verder lezen
Honger naar vervulling
In Honger naar vervulling schrijft Modita van Zummeren over de oorzaken en bevrijding van eetproblemen. Ze kijkt naar anorexia, boulimia én overgewicht. Het verhaal van een ervaringsdeskundige Ze schrijft dit boek als ervaringsdeskundige, ze heeft 6 jaar geworsteld met anorexia nervosa en 2 jaar met boulimia nervosa en is daar volledig van hersteld. Ze licht haar visie toe aan de hand van eigen voorbeelden. Dit is heel prettig lezen. Wat ook prettig leest, is de […]
Verder lezen
Vriendschap sluiten met alle delen
Wanneer je als kind te maken krijgt met trauma, moet je mentaal afstand nemen van wat je overkomt, om onbeschadigd te blijven en verder te kunnen functioneren. Door mijn ervaring in twijfel te trekken of te ‘vergeten’, kon mijn hoop op een toekomst blijven bestaan. Om te vergeten wordt het ‘slechte kind’- het slachtoffer – dat het trauma draagt ontkent als in ‘dat ben ik niet’. Daarvoor kunnen onze menselijke hersenen als het ware splitsen. […]
Verder lezen
Toch blijven volhouden
21 maart 2021. Het is lente. Het voelt niet als lente. Alleen aan de vogels kan ik het horen. Zij fluiten vrolijk, maar ik word er triest van. Ik wil niet meer. Niks meer. Ik zie de toekomst niet meer zitten. Alles wat ik nog moet gaan doen! Ik zie niet in hoe ik dat ooit ga kunnen en willen. Weer een dag, denk ik steeds vaker. Een boos, chagrijnig gevoel bekruipt me. Maar ach, […]
Verder lezen