Ik vind het leven momenteel heel moeilijk en verdrietig, omdat ik weg moet bij mijn vaste therapeut door oneerlijke regels. De reactie van andere hulpverleners is dan soms: “Maar zo gaat het nou eenmaal. Mensen komen en gaan in het leven.” Hoewel ik weet dat dit goed bedoeld is, vind ik het toch een ingewikkelde uitspraak. Als je tegen me zegt dat mensen nou eenmaal komen en gaan, heb je volgens mij geen idee hoe […]
Verder lezenBlogs over veiligheid
Samen Sterk
#SamenSterk. Toen ik een paar weken geleden deze spreuk op een billboard zag, raakte die mij. De keren dat dezelfde woorden op televisie voorbij kwamen, waren het alleen woorden. Maar deze keer voelde het of deze spreuk ging over mij en mijn binnenwereld. Want samen met mijn delen probeer ik tijdens moeilijke momenten overeind te blijven en de moed niet te verliezen. Ook als ik geconfronteerd word met delen die nog in traumatijd leven of delen […]
Verder lezen
Mijn autisme en borderline staan niet los van elkaar
Toen ik de diagnose autisme kreeg, vielen dingen helemaal niet op zijn plek, zoals je soms hoort. Ik was vooral in shock. Ik, autistisch? Hoe dan? Het is inmiddels ruim een jaar later en nu begint alles toch een beetje logischer te worden. Ik begin te begrijpen dat autisme niet losstaat van mijn andere diagnose: borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Het zijn geen losse eilandjes in mijn brein. De twee labels interacteren steeds en hebben invloed op […]
Verder lezen
Niet durven ontspannen
Wat als je zo immens bang en gespannen bent dat de tips toepassen niet lukt? Dat het je niet lukt…om ademhalings- en ontspanningsoefeningen te doen.om de gevoelens, spanningen en angsten te erkennen en te accepteren.om jezelf gerust te stellen door middel van g-schema’s maken en gedachtes te relativeren.om door middel van ‘het veilige ei’ veiligheid in jezelf te creëren.om aardig tegen jezelf te zijn en jezelf te aanvaarden.om hulp te vragen.om goed te slapen.om vertrouwen […]
Verder lezen
Bang voor mijn gevoelens
Deze blog is onderverdeeld in twee stukken. Het eerste stuk heb ik in 2017 geschreven toen ik 26 jaar was en het tweede stuk in 2020 op mijn 28e. November 2017 Ik vind het erg eng om bij mijn gevoelens stil te staan. Vaak verstijf en verkramp ik van angst. Ik heb ook angst door destructieve neigingen die ik tegelijkertijd voel, waardoor ik dus nog banger voor mezelf word. Ik wil vluchten van wat zich […]
Verder lezen
Opgejaagd
Hieronder beschrijf ik enkele ervaringen met en als gevolg van emotioneel misbruik. Tijdens het schrijven heb ik teruggeblikt, en heb ik geprobeerd ervaringen hierbij samenhangend te integreren in deze blog. Omdat ik op deze website nog weinig over emotioneel misbruik heb gezien, ben ik benieuwd of jullie hier iets van herkennen. Hoe dan ook wil ik bij deze graag wat van mijn ervaringen delen. Me opgejaagd voelen en eigenlijk willen vluchten. Zo werkt mijn leven […]
Verder lezen
Ik voel me als een kameleon
Ik voel me als een kameleon. Aanpassen kan ik als geen ander. Gewenst gedrag, leuk zijn voor een ander, een zorgzame moeder zijn, er voor de kinderen zijn, voor iedereen zorgen behalve voor mezelf. Iedereen in mijn omgeving vindt me sterk en gezellig, zorgzaam en ga zo maar door. Niemand weet dat ik me van binnen verschrikkelijk voel en zeer angstig ben. Het toneelstuk iedere dag is killing. Voor mezelf zorgen vind ik erg lastig […]
Verder lezen
Lief zijn voor jezelf
Ik wil graag delen welke adviezen mij geholpen hebben. Ik hoop dat iemand anders er ook wat aan heeft. In therapie heeft het mij geholpen om te beseffen, dat het belangrijker is om goed te voelen wat erin jezelf omgaat, dan gelijk streven naar jezelf goed te voelen. Als je namelijk gereguleerd je gevoel beetje bij beetje toe laat, voel je je uiteindelijk fijner. Wel is het belangrijk om te kijken waar die gevoelens en […]
Verder lezen
Bang voor het zwarte gat
Ik graaf eens wat door mijn concepten en vind deze titel, ‘het zwarte gat’. Ik begin vaak met het schrijven van blogs die ik vervolgens nooit af maak, als ik het niet in één keer af schrijf, vergeet ik ze vervolgens… Er staan dus nogal wat halve blogs voor mij klaar. Met de de inhoud die ik voor deze blog geschreven had ga ik niet verder, maar het thema is toevallig wel actueel. De tekst […]
Verder lezen
Mijn eerste opnames in de ggz
Crisis en diagnostiek In 2015 werd ik voor de eerste keer opgenomen, eerst voor een crisis en vervolgens voor diagnostiek. Zowel mijn familie als mijn psychologen waren wanhopig over hoe ik ooit weer op het juiste pad terecht zou kunnen komen. Ik was suïcidaal, deed aan zelfbeschadiging, vertrouwde niemand en leefde in mijn eigen wereldje. Doordat ik vanaf een jaar of zes ben misbruikt en mishandeld door ‘buitenstaanders’ en niemand meer vertrouwde, heb ik mijn […]
Verder lezen
Wat is veiligheid voor mij?
Veilig, het gevoel van veilig zijn, vrij zijn van angst, de kans op aanvallen en beschadigingen, gevaar en verlies. Mijn psychologe heeft mijn angst zo mooi uitgelegd. Iedereen heeft een alarmsysteem, te vergelijken met een alarmsysteem van een huis tegen inbrekers. Dat alarm moet dus afgaan als men probeert in te breken, maar omdat er al zoveel is ingebroken, staat het alarm gevoeliger afgesteld. Te gevoelig, wat maakt dat als er een vlieg tegen het […]
Verder lezen
Depressie na de geboorte van mijn kind
Ik ben Denise, 32 jaar en heb nu anderhalf jaar een postpartum depressie (depressie na geboorte van je kind) en sinds kort de diagnose borderline. Al vanaf het begin van mijn depressie ben ik suïcidaal. De ene keer erger dan de andere keer. De ene keer kan ik er tegen vechten en de andere keer niet. Opnames Tijdens mijn depressie heb ik verdeeld over de anderhalf jaar diverse opnames gehad. Tijdens die opnames was mijn […]
Verder lezen
Opgenomen in een kliniek
Vandaag las ik het boek ‘Autisteneiland’ (Alianna Dijkstra) waarin zij beschrijft hoe het is om opgenomen te worden in Nederlands eerste autismekliniek voor volwassenen, Lorna Wing in Deventer. Ze schreef over hoe ze haar dagen in de kliniek beleefde. Het deed mij sterk terugdenken aan mijn eigen dagen dat ik opgenomen zat in de crisiskliniek in Zwolle. Ik wil graag met jullie delen hoe een dag in de kliniek er voor mij uitzag. Misschien zorgt […]
Verder lezen
Ik ben gevallen
Deze blog gaat over zelfbeschadiging en crisis. Heb jij het zelf moeilijk en heb je behoefte aan een luisterend oor? Neem dan contact op met de vrijwilligers van de Luisterlijn. 28 februari was mijn laatste dag in dagtherapie. Na bijna vier jaar op dezelfde afdeling therapie te krijgen, ben ik met ontslag gegaan. De eerste dagen waren lastig, daarna leek het allemaal de goede kant op te gaan. Ik kon genieten van het thuis zijn, […]
Verder lezen
Ik ben niet onaantastbaar
Als je net zo lang doet alsof alles goed gaat verdwijnen alle narigheden vanzelf wel. Het is een strategie die goed voor me werkte in tijden dat het trappelen of verzuipen was. In tijden dat overleven de enige manier van leven was, leefde ik alsof mijn leven er vanaf hing. Ironisch. Ik werkte gemiddeld 50 uur per week, ging daarnaast nog een dag naar school en alle verdere verplichtingen en bezigheden fietsten ook gewoon voorbij. […]
Verder lezen
Ik ben (g)een mislukkeling
Geruisloos stromen de tranen over mijn wangen. Ik zit in de woonkamer, opgekruld op de bank, maar met mijn hoofd ben ik heel ergens anders. In die andere vage dimensie is het oorlog en vechten diverse boosaardige stemmen om de macht. Allemaal zijn ze er in geschoold om dat kleine beetje zelfvertrouwen dat ik tegenwoordig bezit compleet om zeep te helpen. Hier geldt het recht van de sterkste; gezond verstand is er niet meer bij. […]
Verder lezen