Volgens mij heb jij het beste met mij voor. Dat kwam er tijdens een sessie in mij op, na meer dan een jaar schematherapie. Deze gedachte over mijn therapeut is een grote stap voor mij. Ik meldde mij aan voor schematherapie vanwege angstklachten die mijn leven beheersen. Het bleek een enorme stap voor mij om naar therapie te gaan. De eerste maanden was ik dagen voor de sessie al van slag. Ik was bang. Bang […]
Verder lezenBlogs over paniek
Het leven ná psychische klachten
Mijn naam is June en ik wil graag schrijven over het leven ná psychische klachten. Al twijfel ik wel eens of er wel een duidelijk ‘tijdens’ en ‘na’ is. Ik heb zelf in ieder geval niet ervaren dat er een duidelijk onderscheid is tussen die twee. Iets met grijstinten. Op een dag besef je dat je jezelf niet meer ziet als ‘psychisch ziek’. Is alles dan koek en ei? Ook niet. Zijn alle symptomen van […]
Verder lezen
Golven van ellende
Paniek is iets wat ik veel meemaak in mijn leven. Het duurt meestal een halfuur tot uur bij mij. Ik wil jullie in deze blog uitleggen hoe paniek voor mij voelt en hoe ik ermee omga. Daar komt ‘t weer. Een golf van ellende komt over me heen. Ik zie alles wat ik heb meegemaakt in mijn hoofd opkomen of nou ja, alles waar ik last van heb. Ik ben boos, wanhopig, verdrietig en het […]
Verder lezen
Ik leef op de automatische piloot
Voor mijn gevoel sta ik al weken op een automatische stand. Ik heb het gevoel dat ik alleen maar wakker word, game, kleine beetjes eet en weer ga slapen. Ik heb geen zin in de dag en mijn eetlust is weg. Het voelt alsof ik soms niet veel meer voel. Eigenlijk merk ik dat ik het weg probeer te stoppen, maar dat het steeds weer terug komt. Dingen die er gebeurd zijn en zich dan […]
Verder lezen
Geef me de tijd om mijn woorden te vinden
Ik hoor mijn telefoon overgaan. Op het scherm zie ik de naam van mijn therapeute verschijnen. Mijn adem stokt even en ik staar slechts naar mijn trillende mobiel. Ik ben de belafspraak vergeten. Alles in me zegt dat ik niet moet opnemen. Het is te veel. Ik kan dit niet. Ik zal dichtklappen. Maar ik wil mijn therapeute ook niet zomaar laten zitten. Ze weet dat ik belangst heb en houdt daar vast wel rekening […]
Verder lezen
Op de vlucht
Lieve vluchter in mij, Tot vijf dagen geleden had ik nog nooit van je gehoord. Ik wist wel van je bestaan, maar toch kende ik je onvoldoende en wist ik niet waar je je nu daadwerkelijk bevond. We leerden elkaar bij toeval kennen, onverwachts en niet gepland; je had een plan gemaakt zonder mij hierin mee te nemen. En binnen enkele uren was je plan gesmeed en tot uitvoer gebracht. Je liet mij pas weer […]
Verder lezen
Terugval? Herstel!
Ik was hersteld van zelfbeschadiging. Ik had mijn leven weer aardig op de rit. Het ging goed met me. Althans, dat vond ik, totdat er iets gebeurde. Afgelopen periode heb ik een enorme terugval gehad. Een terugval die bestond uit intense somberheid, wanhoop en machteloosheid. Niet wetend hoe ik nog vooruit moest, wenste ik mezelf dood. Ik heb vaker mezelf dood gewenst, maar deze keer kwam het uit het niks. Ik dacht dat ik heel […]
Verder lezen
Bang voor het nieuwe jaar
Al mopperend en scheldend in mijn hoofd op al die mensen die hun successen van het afgelopen jaar op social media aan het delen waren, kwam ik mijn oudejaarsdag door. Waarom snapten deze mensen niet gewoon dat ik er een normale dinsdag van wilde maken? Dat hun jaaroverzichten mij ontzettend jaloers maakten? Ik wilde mijn successen ook vieren, maar ik kon ze niet zien bij mezelf. Ik probeerde goed voor mezelf te zorgen, want dat […]
Verder lezen
Ik voel me als een kameleon
Ik voel me als een kameleon. Aanpassen kan ik als geen ander. Gewenst gedrag, leuk zijn voor een ander, een zorgzame moeder zijn, er voor de kinderen zijn, voor iedereen zorgen behalve voor mezelf. Iedereen in mijn omgeving vindt me sterk en gezellig, zorgzaam en ga zo maar door. Niemand weet dat ik me van binnen verschrikkelijk voel en zeer angstig ben. Het toneelstuk iedere dag is killing. Voor mezelf zorgen vind ik erg lastig […]
Verder lezen
Mijn avontuur in Spanje
Ondertussen zit ik alweer ruim drie maanden in Spanje, waar ik vrijwilligerswerk doe bij een paardenopvang. Het is zwaar hier. Niet zozeer het verzorgen van de dieren, maar vooral de weg die ik met mezelf bewandel. In augustus ben ik terug naar Spanje vertrokken, nadat ik daar in juli drie weken vrijwilligerswerk had gedaan. Dit beviel me prima, dus belden de eigenaresse van de stichting en ik met mijn ouders om te vertellen dat het […]
Verder lezen
Bang voor het zwarte gat
Ik graaf eens wat door mijn concepten en vind deze titel, ‘het zwarte gat’. Ik begin vaak met het schrijven van blogs die ik vervolgens nooit af maak, als ik het niet in één keer af schrijf, vergeet ik ze vervolgens… Er staan dus nogal wat halve blogs voor mij klaar. Met de de inhoud die ik voor deze blog geschreven had ga ik niet verder, maar het thema is toevallig wel actueel. De tekst […]
Verder lezen
Mijn eerste paniekaanval
Toen ik mijn eerste paniekaanval kreeg, duurde het een heel jaar voordat ik op de juiste plek terecht kwam voor goede hulp. In dat jaar ging er veel kapot. En het ergste van alles: dat was niet nodig geweest. Als er ook maar één adequate hulpverlener op mijn pad gekomen was, tenminste. Die had gezien dat het hier niet om een hulpeloze student met een identiteitscrisis ging. In deze blog vertel ik je over mijn […]
Verder lezen
Ondanks alles, ben ik nog steeds mezelf
Laat ik bij het begin beginnen: Hi, ik ben Emily. Inmiddels al 27 jaar oud. Je zou denken dat ik op die leeftijd mezelf wel zou kennen, maar dat is niet zo. Misschien begin ik pas net. Ik ben zorgzaam, betrouwbaar en behulpzaam. Ik ben creatief, geordend en perfectionistisch. Ik ben sociaal, liefdevol en begripvol. Ik ben gevoelig en emotioneel. Ik ben sterk, zelfstandig en trots. Daarnaast kamp ik momenteel met psychische problematiek. Daardoor ben ik […]
Verder lezen
De dag dat ik dood zou gaan
Oudejaarsavond was de dag dat ik dood zou gaan. Ik zou suïcide plegen en dat was het dan. Het was klaar, ik had mijn rol op deze wereld wel uitgespeeld. Ergens zo tussen het feestgedruis en het vuurwerk door, zou ik er stiekempjes tussenuit knijpen. Zoals je merkt is er ergens iets mis gegaan in die planning en daar ben ik nu heel erg blij om. Want ik wilde niet dood, maar de depressie die […]
Verder lezen
‘Zo nodig’ medicatie
Ik heb mijn standaardmedicatie die ik braaf elke dag neem zodat ik me minder ellendig voel, hier heb ik geen enkele moeite mee. Ja, soms denk ik nog dat ik zonder wil maar ik heb inmiddels geaccepteerd dat dat voorlopig niet kan. Daarnaast heb ik ook nog medicatie om me te ondersteunen op momenten dat ik echt in paniek ben, maar daar is mijn relatie wat anders mee. Ik neem het bijna nooit en niet […]
Verder lezen
Vakantiestress
Met ongekende snelheid donder ik naar beneden. Ik ben totaal in paniek, wil schreeuwen om hulp, maar er komt geen enkel geluid uit mijn mond. Met handen en voeten probeer ik mijn vrije val te vertragen. Af en toe lukt dat, maar het levert me forse schaafwonden op. Zwaar gehavend val ik vervolgens nog dieper in dat donkere gat. Waar blijft die godvergeten bodem eigenlijk? De duisternis omarmt me vol overgave en uiteindelijk land ik […]
Verder lezen