Ondertussen zit ik alweer ruim drie maanden in Spanje, waar ik vrijwilligerswerk doe bij een paardenopvang. Het is zwaar hier. Niet zozeer het verzorgen van de dieren, maar vooral de weg die ik met mezelf bewandel. In augustus ben ik …
Ik hoor nergens bij. Niemand vindt me aardig en niemand snapt me. Het enige dat ik goed kan, is in de weg lopen en te veel zijn. Waarom begrijpt niemand me? Iedereen heeft last van me. Mensen vinden me raar. …
In een opwelling heb ik verzonnen dat ik op de dag van de lancering van de ‘Hey, het is oké’ najaarscampagne (om depressie, angst- en paniekstoornissen bespreekbaar te maken) een blog wilde publiceren. Dus zo gezegd, zo gedaan. Althans, dat …
Toen ik mijn eerste paniekaanval kreeg, duurde het een heel jaar voordat ik op de juiste plek terecht kwam voor goede hulp. In dat jaar ging er veel kapot. En het ergste van alles: dat was niet nodig geweest. Als …
De ouder in mijn hoofd is boos. Dit was hij altijd al, maar de boodschap en toon zijn de laatste tijd wel veranderd. Waar het eerst bleef bij korte momenten van boosheid, blijft hij nu continu tegen me schreeuwen. In …
Het begon allemaal toen ik een jaar of tien was. Mijn ouders gingen uit elkaar, want het ging niet meer tussen hen. Mama was psychisch ziek, dat was voor mij niet gemakkelijk. Ze kon niet voor ons zorgen en ging …
Deze inhoud is geblokkeerd. Schakel je cookies hier in:
Deze site plaatst cookies. Als je doorgaat met je bezoek aan dsmmeisjes.nl ga je akkoord met ons cookiebeleid.
