Ondertussen zit ik alweer ruim drie maanden in Spanje, waar ik vrijwilligerswerk doe bij een paardenopvang. Het is zwaar hier. Niet zozeer het verzorgen van de dieren, maar vooral de weg die ik met mezelf bewandel. In augustus ben ik …
Ik hoor nergens bij. Niemand vindt me aardig en niemand snapt me. Het enige dat ik goed kan, is in de weg lopen en te veel zijn. Waarom begrijpt niemand me? Iedereen heeft last van me. Mensen vinden me raar. …
In een opwelling heb ik verzonnen dat ik op de dag van de lancering van de ‘Hey, het is oké’ najaarscampagne (om depressie, angst- en paniekstoornissen bespreekbaar te maken) een blog wilde publiceren. Dus zo gezegd, zo gedaan. Althans, dat …
Toen ik mijn eerste paniekaanval kreeg, duurde het een heel jaar voordat ik op de juiste plek terecht kwam voor goede hulp. In dat jaar ging er veel kapot. En het ergste van alles: dat was niet nodig geweest. Als …
De ouder in mijn hoofd is boos. Dit was hij altijd al, maar de boodschap en toon zijn de laatste tijd wel veranderd. Waar het eerst bleef bij korte momenten van boosheid, blijft hij nu continu tegen me schreeuwen. In …
Het begon allemaal toen ik een jaar of tien was. Mijn ouders gingen uit elkaar, want het ging niet meer tussen hen. Mama was psychisch ziek, dat was voor mij niet gemakkelijk. Ze kon niet voor ons zorgen en ging …
Zoals jullie in één van mijn vorige blogs hebben kunnen lezen, heb ik drie weken lang vrijwilligerswerk gedaan in Spanje bij een paardenopvang. De eerste week vond ik enorm zwaar. Ik wilde graag terug naar Nederland, want ik miste mijn …
Ik verbaas me vaak over wat ik na bijna twee jaar therapie nog over mezelf kan leren. Ik weet nog goed dat ik na een paar maanden dacht, ‘hoe lang kan ik hier nou nog mee bezig zijn?’ Voor mijn …
26 augustus 2001, dat was een prachtige dag. Zonnig, warm, af en toe een zuchtje wind en een rustige blauwe hemel. Ik weet nog precies wat ik aan had; een geel shirtje van Nike, gecombineerd met een zwarte halflange capri …
“Mamaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!” krijst mijn hoofd. Ik lig in bed, ik heb de griep. Ik voel me lamlendig en verlang naar mijn moeder. Iets wat veel volwassen mensen stiekem nog wel hebben als ze ziek zijn, denk ik. “Mamaaaaaaaaaaaa” dus. Het doet …
Ik blijf naar mezelf refereren als meisje, terwijl ik inmiddels een jonge vrouw mét keuzes ben. Herstel vraagt mij soms keuzes te maken die pijn doen en moeilijk zijn, maar achteraf wel het beste voor mij zijn. In de tot …
“ Je mag met ontslag Bo, je mag naar huis toe.” Dat is wat de psychiater tegen mij zei. Na vier maanden op de crisisafdeling was er zicht op ontslag, ik mocht naar huis. Terwijl ze het zei kwam er …
Door het schema Emotioneel tekort heb ik een onverzadigbare behoefte aan aandacht als gevolg van emotionele verwaarlozing. Omdat die behoefte onverzadigbaar is, is het nooit goed genoeg. Altijd verlang ik naar meer. Gaat het niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Al …
Op mijn zestiende kwam ik in de puberteit. In het begin was het normaal pubergedrag. Een beetje rebels, tegenstrijdig. Alleen liep het bij mij vrij snel uit de hand. Ik veranderde van een redelijk gehoorzaam, verlegen en lief meisje naar …
Dankzij mijn prachtige hoofd dat niet altijd mee wil werken is de GGZ een belangrijk deel van mijn leven geworden. Al sinds ik jong ben, ben ik ‘anders dan anderen’ zonder dat ik dat wil. Zeker toen ik in 2012 …
In Nederland wonen meer dan 17 miljoen mensen. Ruim twee miljoen Nederlanders lijden aan een psychische stoornis, zoals persoonlijkheidsstoornissen, depressie, eetstoornis of angst- en paniekstoornissen. 200.000 mensen lijden er jaarlijks aan een eetstoornis. In Nederland wonen 8.654.043 vrouwen. 5600 van …
