December 2019 Ik kan het me gewoon niet voorstellen. Het komt er niet bij in m’n botte kop. Dat ik ‘de weekendouder’ ben. De ouder die het meest heeft gefaald. De ouder die het minst met haar kind heeft gedaan. Die haar kind het minst aandacht heeft gegeven en nagenoeg niet heeft getroost. De ouder die het te druk had met zichzelf, mede door een zware depressie. En dit is dan mijn straf. Mijn straf […]
Verder lezenBlogs over opname
Verlangen naar een opname
Ik ben talloze keren opgenomen geweest bij de ggz. Ik heb nare ervaringen over gehouden aan de opnames, waar ik nu niet op in zal gaan. Maar soms zijn opnames ook erg fijn geweest. Dit durfde ik eerst niet toe te geven aan mezelf en aan anderen, maar dat probeer ik nu wel. Over het fijne van opnames wil ik vandaag wat meer vertellen. Altijd iemand voor je klaar Het fijne aan opnames vind ik […]
Verder lezen
Een beetje tegenwind
Hoe hard ik ook fiets, welke richting ik ook heen ga, ik heb altijd tegenwind. Letterlijk en soms figuurlijk. Hoe ik dat bedoel? Nou, op de fiets is dat vrij makkelijk uit te leggen. Ik fiets altijd de verkeerde kant op en ik moet altijd op de verkeerde plekken zijn. Dan krijg je dat: tegenwind. Figuurlijk is dat wat moeilijker uit te leggen. Ik ga het toch proberen uit te leggen. Hou je vast, want […]
Verder lezen
Het leven na een gedwongen opname
In deze blog gaat het over suïcidaliteit en een heftige opname. Zorg goed voor jezelf en lees deze blog niet als dit mogelijk te triggerend voor je is. Heb je zelf last van suïcidale gedachten en wil je daar met iemand over praten? Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie. Opeens ben ik weer thuis na een gedwongen opname. Het voelt alsof alles wat eerst zo normaal was een hele nieuwe betekenis heeft gekregen. Mijn wereld […]
Verder lezen
Blijven volhouden
In oktober vorig jaar schreef ik dat ik opnieuw in opname zou gaan. Nu, negen maanden later, heb ik mijn klinische behandeling afgerond. Ik hoopte zo dat deze behandeling mij een stukje meer perspectief kon geven, dat het leven iets draaglijker zou worden, maar dat is het helaas nog steeds niet. Elke morgen is nog steeds het eerste wat ik tegen mezelf zeg: “Ik wil dood!” Tijdens mijn behandelingen van de afgelopen twee jaar heb […]
Verder lezen
Wat mijn opname mij leerde
Het is 5 maanden en 12 dagen geleden dat ik met ontslag ging uit de psychiatrische kliniek. De opname is een donkere periode uit mijn leven die veel licht en lucht heeft gecreëerd. Op mijn achttiende vertoonde ik symptomen van psychose, maar ik wist nog wel dat de waarnemingen en gedachten niet klopten. Het is best heftig geweest, er werd gesproken over randpsychose. Ik kreeg hier antipsychotica voor in hele hoge doses. Het eerste middel […]
Verder lezen
Een nieuw hoofdstuk
Terwijl ik dit schrijf is het halverwege april. Het is coronacrisis en ik zit in een time-out opname.Ik heb twijfels over de opname, zit ik hier wel goed? Doe ik hier wel goed aan? Gaat het niet slechter dan toen ik hier kwam? Of is dit echt nodig om mijn rust terug te vinden en misschien een stukje van mezelf? Ik weet het niet zo goed. Ik val terug in oude patronen en kan alleen maar […]
Verder lezen
Mijn verhaal, diagnose en zoektocht
Ik neem jullie even mee terug in de tijd. Voor ik wist dat ik autisme had, dacht ik dat ik iets fout deed. Ik hoorde er niet bij en hoe hard ik dit ook probeerde, ik kreeg het niet voor elkaar. Ik zat niet goed in mijn vel. Werd gepest en wist me geen raad. Tot ik instortte. Ik kon niet meer en van de een op de andere dag werd alles gitzwart. Ik wilde dit […]
Verder lezen
Gescheiden door mijn psychische klachten
Deze blog gaat over suïcidaliteit. Heb je zelf suïcidale gedachten en wil je daar met iemand over praten? Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via 0900-0113 of 113.nl. Het was 2005, we zaten samen op de dagbehandeling in een jeugdkliniek. Ik vond hem gelijk leuk en hij mij achteraf ook. Na twee jaar vriendschap werd het een relatie en hij kwam al snel bij mij en mijn moeder inwonen. Ik was altijd bang dat hij […]
Verder lezen
Hoe overleef je een scheiding?
Deze blog heb ik alweer zes weken geleden geschreven. Ik ben inmiddels alweer twee opnames verder. Ook is er nieuwe en andere therapie opgestart en ontvang ik geen Intensive Home Treatment (IHT) meer, maar twee keer per week Psychiatrische intensieve thuiszorg (PIT). Hiermee hoop ik mijn leven weer een beetje op de rit te krijgen. De emotieregulatie therapie komt later. Nu eerst een beetje uit dat dal en alle zaken regelen die bij een scheiding […]
Verder lezen
Terugdenken aan mijn opname
Een paar weken geleden mocht ik op uitnodiging van de Socialrun naar de première van de theatervoorstelling UP. Ik voelde me vereerd dat ik hiervoor uitgenodigd was. De boeken PAAZ en UP, van Myrthe van der Meer, had ik al eerder gelezen. Ze gaan beiden over hoe Emma haar opnames in een psychiatrisch ziekenhuis heeft ervaren. De voorstelling begon en ik hoorde de mij bekende woorden vertellen door actrice Yora Rienstra. Ik ging er nog […]
Verder lezen
Aan mijn zoontje vertellen dat ik opgenomen word
Nog één week voordat ik word opgenomen om traumatherapie bij Psytrec te volgen. De therapie an sich vind ik eng en spannend. Maar wat mij vooral zo verdrietig en angstig maakt is dat ik morgen aan mijn kleuter moet vertellen dat mama over een week even niet thuis slaapt. En ook niet kan bellen. De therapie wordt namelijk gegeven zonder dat er enige risico op vermijding ontstaat. Dus geen contact, geen telefoon, tablet etc. Hier […]
Verder lezen
Neem het leven serieus
Zo hoopvol als ik het was in mijn vorige blog, zo hard haalt de realiteit me nu in. Soms zijn er omstandigheden waardoor er te laat behandeling op je pad komt. Soms moet je daardoor een andere belangrijke beslissing maken. Jaren heb ik gevochten voor herstel, tot ik op een andere plek terecht kwam. Ik kreeg behandeling, kwam tot goede inzichten en tot de kern van mijn trauma’s. Echter blijkt nu toch dat het niet […]
Verder lezen
Opgenomen op de gesloten afdeling
Drie uur ‘s nachts. Ik schrik wakker. Moet ik al opstaan? Nee, het is pas drie uur.Het duurt een tijdje voor ik weer in slaap val. Kwart over vier. Ik schrik wakker. Shit, wat een rotnacht. Slapen zit er niet meer in, dus ik blijf liggen in mijn bed terwijl mijn gedachten als een storm door mijn hoofd razen. Zo begint het, de depressie, bij mij sluimert die niet. Nee, hij is er, BAM, en […]
Verder lezen
Ik ben herstellende en kan het leven aan!
Na tien weken opname, waarvan zeven intensieve weken, vijf dagen per week, kan ik zeggen: ik ben herstellende en ik kan het leven aan! Ik kwam hier in opname, buiten de regio, na een heftige crisis, omdat mijn regio me al had afgeschreven. Ik kreeg een time out-opname en begon uit te leggen waarom het in mijn eigen ggz vastliep. De psychiater schrok hier enorm van, want die zag de wil en de potentie. Geen […]
Verder lezen
Opnieuw in opname
Vandaag ben ik weer opgenomen, een opname waar ik al maanden op heb gewacht. Dit is mijn tweede opname in deze kliniek, en inmiddels is dit al mijn zesde opname. Dus ik mag het van mezelf niet meer spannend vinden om opgenomen te worden, want je zou toch denken dat het went? En een klein beetje is dat ook wel zo. Maar om eerlijk te zijn vind ik het toch spannend, vooral omdat ik weer […]
Verder lezen