Na morgen heeft mijn hoofdbehandelaar drie weken vakantie. Dit gegeven, bovenop nieuwe traumaherinneringen die bovenkomen, zorgt voor veel onrust en spanning. Eigenlijk gaat het al een week niet super goed. Ik ben erg moe, heb herbelevingen, drang tot automutilatie en gedachten aan suïcide. En ja, mijn hormonen doen ook nog eens een schepje erbovenop. Dat staat zelfs in mijn behandelplan, dus weet ik dat het nu even extra ingewikkeld is. Het is uitzien naar het moment […]
Verder lezenBlogs over onrust
Onzichtbare klachten
Ik zou zoveel woorden willen zeggen op het moment. Maar ik weet dat het niet gewenst is. Ik word geacht mijn mond dicht te houden zoals dit al vaker van mij werd verwacht. Doe wat de maatschappij van je vraagt en wijk vooral niet af. Dit geeft mij angst. Ik wil zeggen hoe ik erover denk. Een trigger is al voldoende om mij terug te brengen naar toen. Mijn onderbuikgevoel is hetzelfde. Ik weet dat […]
Verder lezen
Corona of bang met een kroon
Ik merk dat ik verschrikkelijk onrustig ben. Constant. Ik ben niet bang voor mijn eigen gezondheid, waarschijnlijk val ikzelf in de categorie lichte tot matige symptomen en zal ik er niets aan overhouden. Ik heb wel een grote angst die een hoop voor me bepaalt: ik ben als de dood dat ik iemand pijn doe, benadeel, zich naar laat voelen of op andere wijze negatief beïnvloed. Dat is verschrikkelijk en op sommige dagen beheerst dat […]
Verder lezen
Ik voel me klote
Deze blog gaat over zelfbeschadiging. Beschadig jij jezelf en wil je daar mee stoppen? De Stichting Zelfbeschadiging heeft hier een handig artikel over gepubliceerd. Om maar met de deur in huis te vallen: Het gaat slecht. Al langere tijd ben ik enorm emotioneel. Omdat dit onderdeel is van mijn ‘normale’ depressiecyclus, deed het mij niet zoveel. Echter ben ik voor het eerst in ruim twee jaar weer de drang gaan voelen om zelfdestructief te zijn. […]
Verder lezen
Kintsukuroi – Littekens van goud
Ik voel me op mijn plek. Ik voel me een buitenstaander. Ik voel me sterk. Ik voel me kwetsbaar. Ik voel me geaccepteerd. Ik voel me een last. Ik voel mezelf groeien. Ik voel me onzeker. Ik voel… Veel te veel. Ik maakte een alomvattende dag op school mee waarin ik volledig in tweestrijd werd gebracht. Vanbinnen verscheurde ik mezelf terwijl dit aan mijn uiterlijk nergens te zien was. Ik deed goed mee met de […]
Verder lezen
Mag ik hier zitten?
Waarom het soms moeilijk is om je op je werk staande te houden als je autisme hebt? Nou, bijvoorbeeld als je bij binnenkomst ziet dat er iemand op je plek zit. De vaste plek die je met moeite hebt kunnen regelen, in de kantoortuin waar eigenlijk niemand een vaste plek meer heeft. ‘Mag ik hier zitten?’, vraag je. En je weet dat de persoon die op jouw plek zit je nu meteen intens haat. ‘Ik […]
Verder lezen
‘Zo nodig’ medicatie
Ik heb mijn standaardmedicatie die ik braaf elke dag neem zodat ik me minder ellendig voel, hier heb ik geen enkele moeite mee. Ja, soms denk ik nog dat ik zonder wil maar ik heb inmiddels geaccepteerd dat dat voorlopig niet kan. Daarnaast heb ik ook nog medicatie om me te ondersteunen op momenten dat ik echt in paniek ben, maar daar is mijn relatie wat anders mee. Ik neem het bijna nooit en niet […]
Verder lezen
Angst voor de sportschool
Vanmorgen ging ik met lood in mijn schoenen naar de sportschool om mijn revalidatieprogramma voor mijn enkel af te werken. Het werd een zware training. Ik voel me nooit zo op mijn gemak in de sportschool. Al die ogen die naar mij lijken te staren. Het gebrek aan contact. Allemaal in dezelfde ruimte, ieder voor zich. Ik begin op de trap: tenen op de tree, hakken laten zaken en dan uitstrekken op mijn tenen. Uiteraard […]
Verder lezen
De zin vinden van het lijden
Ik luister even naar de stilte en probeer terug te halen wanneer ik voor het laatst zo’n gelukskriebel heb ervaren. Geen idee. Ooit wel, want het komt me bekend voor. Gek is dat. Zo diep als mijn steeds terugkerende depressies me in mezelf kunnen laten keren, net zo sprankelend word ik soms van mijn borderline. Kort, dat wel, maar mijn gelukstriggers zijn krachtig, tot het punt waar tranen in mijn ogen springen en ik de […]
Verder lezen
Vakantiestress
Met ongekende snelheid donder ik naar beneden. Ik ben totaal in paniek, wil schreeuwen om hulp, maar er komt geen enkel geluid uit mijn mond. Met handen en voeten probeer ik mijn vrije val te vertragen. Af en toe lukt dat, maar het levert me forse schaafwonden op. Zwaar gehavend val ik vervolgens nog dieper in dat donkere gat. Waar blijft die godvergeten bodem eigenlijk? De duisternis omarmt me vol overgave en uiteindelijk land ik […]
Verder lezen
Verkeerde ophoging van mijn antidepressiva
Onderstaande blog gaat in op een persoonlijke ervaring met antidepressiva. Op zoek naar objectieve informatie over antidepressiva? Kijk op antidepressiva.nl In maart heb ik antidepressiva voorgeschreven gekregen. Omdat mijn depressieve gevoelens nog steeds niet genoeg onderdrukt werden is mijn antidepressiva opgehoogd. Na vier dagen deze ophoging ingenomen te hebben, begon de ellende. De hele dag was ik al onrustig, meer onrustig dan ik altijd al geweest ben. Omdat mijn vriend en ik dit echt niet […]
Verder lezen
Ik wil het en ik wil het niet
Deze blog gaat in op (gedachten over) automutilatie. Wil je na het lezen van deze blog met iemand praten? Neem dan contact op met vrijwilligers van de Luisterlijn. Ik zit nu al een hele tijd aan mijn bureau. Niks te doen. Ik wil van alles doen en tegelijkertijd durf ik niet op te staan. Onder ‘van alles doen’ valt strijken, in de tuin werken, het eten voorbereiden, opruimen en mezelf pijn doen. En door dat […]
Verder lezen
De vergadering in mijn hoofd
Datum: AltijdAanwezig: Volwassen Maaike, Kleine Maaike, de Beul, het Geweten, de Sluipmoordenaar Ik heb een vergadering in mijn hoofd. Constant, altijd. Soms is er een drukke discussie, soms wordt er niks gezegd, meestal ben ik gewoon in gesprek. Voor degene die Inside Out/BinnensteBuiten hebben gezien: daar lijkt het wel op. Voor degene die de film niet hebben gezien: aanrader! Afijn, die vergadering in mijn hoofd dus… Om maar meteen helder te zijn: ik heb geen […]
Verder lezen
Delen
Oké goed, daar gaan we, tijdje geleden al weer. Deels omdat ik, wij, niet zo lekker gaan. Er is intern veel onrust, wat ervoor zorgt dat ik vaak van voren niet weet dat ik van achteren leef. Er is weer ontzettend veel veranderd. Begeleiders die zijn gekomen, maar ook weer gegaan. En nu sinds een aantal weken weer twee nieuwe begeleiders, over wie ik misschien wel stiekem durf te zeggen dat ik er wat vertrouwen […]
Verder lezen
Hoe ik anorexia ontwikkelde en overwon
Bang voor de wereld Ik ben vijftien en bang voor de wereld, want ik moet overal alleen doorheen en weet niet hoe dat moet. Het leven zou zó veel veiliger voelen met een volwassene die achter mij staat. Iemand die mij een beetje de weg wijst, aanmoedigt, mij helpt opstaan als ik op mijn bek ga, bescherming biedt, voor mij opkomt als het nodig is en op wie ik kan terugvallen. Dan zou ik alle […]
Verder lezen
Ik ben slechts deel van het geheel
In mijn vorige blog maakte ik onderscheid tussen twee soorten dissociatie; de dissociatie van alledag, waar ik in die blog over schreef en de dissociatie die te maken heeft met de ‘delen’ (ook wel alters genoemd, maar daarover later meer). Over de tweede soort ga ik proberen in deze blog meer te vertellen. Ik vind het best spannend om erover te schrijven, maar het helpt me wel om mezelf beter te leren begrijpen. Dus schroom […]
Verder lezen