Op mijn zevende leerde ik paracetamol slikken. Het bittere spul was te vies om op te kauwen, maar niks slikken was ook geen optie, dan had ik de hele dag hoofdpijn. Op de middelbare werd de hoofdpijn dagelijkse kost. Een drukkend knellend gevoel op mijn hoofd dat al mijn energie opslurpte. Leren lukte me niet en in de klas kon ik me niet concentreren. Mijn hoofd bonkte over de les van de docent heen. Terwijl […]
Verder lezenBlogs over feest
Ik snap het nu
Ik snap het eindelijk. Ik snap nu waarom ik tot niks kom, waarom ik mij nergens toe kan zetten, waarom de kleinste taakjes mij zoveel moeite kosten, waarom ik niks afrond, waarom ik niet voor mezelf zorg, waarom ik geen opleiding heb, waarom ik nergens bij hoor, waarom niks zin heeft, waarom ik mijzelf sociaal isoleer, waarom ik mijzelf telkens saboteer. Andere keren zet ik mij juist 100% in. Bijna dwangmatig en krampachtig. Vroeger moest […]
Verder lezen
Kintsukuroi – Littekens van goud
Ik voel me op mijn plek. Ik voel me een buitenstaander. Ik voel me sterk. Ik voel me kwetsbaar. Ik voel me geaccepteerd. Ik voel me een last. Ik voel mezelf groeien. Ik voel me onzeker. Ik voel… Veel te veel. Ik maakte een alomvattende dag op school mee waarin ik volledig in tweestrijd werd gebracht. Vanbinnen verscheurde ik mezelf terwijl dit aan mijn uiterlijk nergens te zien was. Ik deed goed mee met de […]
Verder lezen
Hardlopen bij depressie: niet de oplossing, maar het helpt wel
Het is december. De maand der feestdagen en het einde van 2019. Volgend jaar word ik 30. ‘Wat leuk voor je’ of ‘gefeliciteerd,’ zul je misschien denken. Of: ‘hè nee, niet weer zo’n jonge vrouw die zich zorgen maakt over beginnende rimpels.’ Wees niet bang, de lachrimpels staan al enkele jaren in mijn gezicht gekerfd. Voor mij is 2020 niet het jaar waarin ik ga voelen hoe snel de tijd gaat. Voor mij is 2020 […]
Verder lezen
Mijn dromen achterna
De zomer is een tijd van licht en luchtigheid. Ik hoor mensen buiten, ik zie de feestfoto’s op facebook en zie zoveel mensen genieten. Ik verstop mezelf. Ik kan niet tegen warmte en de laatste tijd raak ik steeds sneller overprikkeld. De overprikkeling zorgt voor kortdurende uitbarstingen van woede en wanhoop zodra er iets misloopt. Dit jaar, midden in de zomer, blaas ik 22 kaarsjes uit. Daarom dacht ik dat ik altijd een echt zomerkind […]
Verder lezen
De verloren zielen van december
Sinds twee jaar blog ik op Instagram. Daar is een community die verhalen over psychisch herstel met elkaar deelt. Het is ontroerend, hoopgevend, eerlijk. Soms is het zwart, vaak moedig. Iedereen steekt elkaar een hart onder de riem. Het is een mooie, knusse plek van het internet, verborgen voor de buitenwereld. Daarnaast schrijf ik al bijna twee jaar mee met dsmmeisjes en zo heb ik ook veel mensen leren kennen die te maken hebben met […]
Verder lezen
Het is goed zonder alcohol
Daar gaan mijn emoties weer. Op en neer, op en neer. Vorige week kreeg ik een knorrig en moe gevoel. Ik vroeg me af wat er mis was. Ik vroeg me af of ik een tekort aan ijzer had. Of ik hormonaal was. Ik realiseerde me dat het waarschijnlijk gewoon een normale ‘vermoeide’ en slechte stemming was, die werd versterkt door het feit dat dat ik niet kon ontsnappen met een lekker glas wijn (of […]
Verder lezen
Lachend en knuffelend verberg ik mijn angst
Enthousiasme Wanneer ik word uitgenodigd op een feestje ben ik super enthousiast. Wat leuk dat zij mij hebben verkozen! Wie zouden er allemaal komen, wat zou er te doen zijn? Misschien ontmoet ik nog wel wat interessante, grappige mensen! Wat zal ik eens aandoen? Ik weet het al, dit super sexy overdreven topje. Net iets te klein, maar ach, zo ziet iedereen me ten minste staan. Ik moet wel extra make-up opdoen, anders vinden ze […]
Verder lezen
Nu heb ik een punt bereikt
Oké hier sta ik dan op het station, mooi die wolken… De zon schijnt loeihard op mijn gezicht, op mijn lijf, ik voel het branden. De tranen komen, ‘druk ze weg’ denk ik hardop, dit is het moment waarop ik denk NU HEB IK EEN PUNT BEREIKT. Ik kan niet meer, mijn lijf is op, mijn gedachtes zijn eindeloos aan het doordrammen. Wat ga ik eten, hoe weinig ga ik eten, is het niet te veel, hoe […]
Verder lezen
Dit jaar vier ik niet dat ik ouder ben, maar dat ik beslissingen kan maken
Op 24 maart werd ik 23 jaar oud. Die dag viel middenin mijn tentamens, dus écht feesten zat er niet in. Ik zat doodleuk te studeren in de Universiteitsbibliotheek. Vrienden vonden het jammer dat ik de dag zo moest doorbrengen, maar ik zou 1 – die dag gezellig met mijn ouders uit eten én 2 – zou ik later een enorm knalfeest geven om de schade in te halen. Ik maakte een kek facebookevenementje aan, […]
Verder lezen
Ik mag niet genieten
Ik zat met mijn 3 jarige dochter de Lollifanten film te kijken. Ze had de griep en was lekker tegen me aan gekropen op de bank. We genoten van het ontroerende verhaal en van mama Kanga die zong voor zoon Roo, terwijl ze hem naar bed bracht. Heerlijk knus in onze veilige cocon. Maar toch voelde het voor mij niet goed, iets vrat aan mij. Een onrustig gevoel dat de veiligheid verstoorde en me triggerde […]
Verder lezen
Kerst, we moeten praten
Oh kerst, met je afschuwelijke lichtjes, je valse liedjes, je geveinsde vrede, je roodgeneusde rendieren en je nepsneeuw. Het is nog maar begin december en je zit jezelf alweer veel te fanatiek mijn hoofd in te jinglebellen. Je rakelt al mijn herinneringen op aan opgeklopte familiediners met een flinke ruzie als dessert, eenzame wandelingen met een kerstmuts op mijn kop en half stoned van de oxazepam veel te veel eten. Je bent één grote post-traumatische […]
Verder lezen
Je zou me verlaten…
Beste Depressie, Hoewel “Beste” geen passende aanhef is zal ik je maar vriendelijk toespreken. Boos op je worden werkt namelijk niet heb ik gemerkt. Tijdens mijn laatste opname nam je me te grazen, depressie. Ik dacht dat je op volle toeren was. Ik dacht dat je je laatste restje benzine wel had verbruikt en dat ik genoeg krachten had om jou in de toekomst te verslaan. Jij was ijzersterk. Je bracht me van suïcidepoging naar […]
Verder lezen
Ik sta nooit stil
Vandaag blader ik in mijn oude dagboeken, omdat dat soms even nodig is als je je koud en leeg voelt en het gevoel hebt stil te staan. Ik zie me zoeken naar contact (“Ik kan misschien beter geen mensen zien, want het geeft me eerder een slecht dan een goed gevoel”), intens opzien tegen school (“Alles schreeuwt dat ik niet wil. Ik ga nog liever dood. En toch ging ik weer”) en verstoppen in de […]
Verder lezen
Lekker stout!
Ik ben vandaag lekker stout. Ik ga lekker met mijn schoenen op de bank, loop over mijn bed, eet aardappelkroketjes én patat en heb daarbij lekker mayo, curry, ketchup en gele frietsaus. En ik eet lekker ook nog eens alles met mijn vingers, inclusief de sperziebonen. Die ik overigens ook met saus eet. Zo. Die zit. Ondertussen zit ik bijna te wachten tot een volwassene me gaat vertellen dat ik veel te veel saus heb […]
Verder lezen