Nu het 2020 is, wil ik terugblikken op mijn leven. Dan blik ik niet alleen terug op 2019, maar vanaf 1991 tot heden. In 1991 werd ik geboren. Op dat moment was mijn thuissituatie al heel erg onrustig. Mijn vader had te kampen met alcohol- en agressieproblematiek, waardoor mijn moeder onder zware stress kwam te staan. En ik… ik liep een ontwikkelingsachterstand op. Normaal gesproken gaat een kind van 1 jaar op ontdekkingstocht in huis. […]
Verder lezenBlogs over eetproblemen
Sporten is mijn heroïne
“Eigenlijk moet ik vaker naar de sportschool,” zegt mijn collega terwijl ze haar broodje kroket naar binnen werkt. “En ook gezonder eten,” voegt zij er met volle mond aan toe. Jaloers kijk ik hoe zij geniet van haar lunch, terwijl ik kauw op mijn saaie salade. “En straks MOET ik mijzelf ook nog twee uur afbeulen in de sportschool”, denk ik en ik slaak een diepe zucht. Al twintig jaar vecht ik tegen mijn eetstoornis. […]
Verder lezen
Mijn onzekerheid en faalangst
Ik zou graag wat willen vertellen over mijn onzekerheden, wat zich onder andere uitte in faalangst en hoe zich dat verder ontwikkeld heeft. Ontwikkelingsachterstand Als kind had ik een algehele ontwikkelingsachterstand en werd ik erg gepest. Mijn moeder was al tevreden als ik een beetje leerde lezen en schrijven. In tegenstelling tot iemand die altijd maar denigrerende opmerkingen naar mijn maakte. Uiteindelijk haalde ik mijn ontwikkelingsachterstand op de basisschool weer in. Toch werd er gezegd tegen […]
Verder lezen
Mijn leven met boulimia
Hoe ontstond mijn eetstoornis Op mijn 17de ben ik gediagnosticeerd met een posttraumatische stress stoornis en sindsdien krijg ik daar hulp voor binnen de GGZ. Ik liep PTSS op nadat ik in twee relaties seksueel ben gemanipuleerd en misbruikt. Na het misbruik raakte ik mijn vriendengroep kwijt en moest ik mijn studie door omstandigheden stopzetten. Ook verloor ik het contact met mijn lichaam. Mijn lichaam voelde ‘vies’ en niet meer van mij. Mijn zelfbeeld heeft […]
Verder lezen
Geschreven door het gezonde stukje in mij
Al jaren heb ik eetproblemen. Ik zat in een vicieuze cirkel waarin mijn eetproblemen en mijn depressies elkaar versterkten. In het begin van de puberteit was mijn eetprobleem vooral dat ik een gebrek aan eetlust had, dit werd al snel bestempeld als ‘eetstoornis nao’. Een paar jaar later was de eetstoornis geen ‘nao’ meer. Ik had anorexia nervosa. Nee, ik voldoe niet aan het beeld dat mensen hebben van een anorexiapatiënte. Ik zit niet in […]
Verder lezen
Eetstoornis: Het gaat niet over eten of uiterlijk
Onlangs verscheen de eerste aflevering uit de documentairereeks ‘Eetstoornissen: Maskers af’ gemaakt door Jessica Villerius. In deze documentaire volgt Jessica vier verschillende mensen die allen te maken hebben met een eetstoornis en laat ze zien hoe vernietigend een eetstoornis is. Voor iemand die zelf een eetstoornis heeft, vond ik de documentaire heftig, confronterend en vooral heel erg herkenbaar. Moeten bewegen, de doodsangst die er is om aan te komen, een constante strijd tussen de gezonde- […]
Verder lezen
Hoe ik anorexia ontwikkelde en overwon
Bang voor de wereld Ik ben vijftien en bang voor de wereld, want ik moet overal alleen doorheen en weet niet hoe dat moet. Het leven zou zó veel veiliger voelen met een volwassene die achter mij staat. Iemand die mij een beetje de weg wijst, aanmoedigt, mij helpt opstaan als ik op mijn bek ga, bescherming biedt, voor mij opkomt als het nodig is en op wie ik kan terugvallen. Dan zou ik alle […]
Verder lezen
“Niet voor psychiatrische gevallen”
Ondervoed, uitgedroogd. Zo kwam ik op de Spoedeisende Hulp binnen. Bloedwaardes waren zeer verontrustend. De huisarts belde mij met de uitslag van het bloedonderzoek. Of ik binnen een half uur in het ziekenhuis kon zijn? Er stond al een bed voor me klaar en na een vluchtig onderzoek van de internist in opleiding, kreeg ik direct een levensreddend infuus. De arts vroeg een beetje door naar mijn anorexia en hoe het nu zover had kunnen […]
Verder lezen
Aftakelen is erger dan de dood
Onze blogger Aurelia is 26 januari 2018 zelfverkozen gestorven na het doorlopen van een intensief euthanasieproject. Uit respect voor wat zij ons wilde vertellen kun je al haar blogs hier nalezen. De tweede, of derde nacht, ik weet het niet meer. Geen slaap. Vanochtend een paar uurtjes geslapen. Nouja, herbelevingen en zelfbeschadiging. Daarna een flinke epileptische aanval. Al een paar dagen krijg ik totaal geen voedsel meer naar binnen. Vorige week ben ik vanwege mijn […]
Verder lezen