Huh, borderline? Maar ik word toch nooit boos?
De volgende stap in therapie-land komt eraan! Na mijn vorige post, die overliep van drama, volgde een powervrouwperiode. Terugkijkend met mijn therapeut, is dat wat vaak gebeurd. Zeer irritant, enorm frustrerend, maar ook al vele jaren herkenbaar.
Tijdens schematherapie was het de bedoeling dat ik schema’s en modi zou gaan herkennen. Daarna zou ik handvatten krijgen om ze aan te vechten en ze zo de baas te leren worden.
Helaas bleef ik een beetje hangen bij de herkenning. Voor ik het maar doorhad, waaide de volgende emotielawine al mijn logische beredeneringen onderuit. Achteraf kon ik dat nog wel plaatsen, maar de bedoeling was dat ik dat vooraf leerde doen, of zelfs er middenin. En dat lukte dus niet.
De eindevaluatie liet dat dan ook zien. Schema’s worden gescoord van 0-5, waarbij 0 geen hinder is, en 5 flinke hinder. Ik scoorde driekwart van de schema’s boven de 4. Zelfs nog hoger dan aan het begin. Hier had ik niet per se zo hoog op hoeven scoren hoor. 😉
Maar goed. En nu?
Therapeut had een idee. Als ik wilde, konden ze me aanmelden voor MBT.
Mentalization Based Treatment. Het leren je eigen acties gevoelens en intenties én die van anderen te begrijpen. Hier had ik dus nog nooit van gehoord. Een internetonderzoekje liet zien dat dit dé therapie zou kunnen zijn voor mensen met borderline. Ho, wacht, stop! Wat? Ik had toch een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis? Met mogelijk wat trekken van de borderline persoonlijkheidsstoornis?
Nou ja, dat klopte ook. Alleen bleek gedurende de therapie, in combinatie met de laatste testresultaten, dat de borderline persoonlijkheidsstoornis nogal naar de voorgrond kwam. Dat kon verschillende oorzaken hebben, maar al met al laten mijn emoties zich niet bepaald reguleren. Maar… Ik word zelden tot nooit boos? Dat hoeft ook niet. Trijn IJskonijn kan ook prima borderline hebben. Ik ga op slot. Oh ja, in mijn hoofd en lijf gebeurt zoveel wat ik niet kan en durf te uiten, dat ik me volledig afsluit. En dát willen we gaan bevrijden met de MBT.
Dus een nieuwe stap in therapieland. Ik vind het doodeng, wat komt er vrij?? Maar tegelijk ben ik heel benieuwd 🙂
Vrouwtje Theelepel is een tikje neurotisch. Op de vreemdste momenten krimpt ze ineen, wat niet altijd even handig is. Erg gevoelig voor sfeer en stemmingen van anderen, en ontzettend empathisch en lief. Grenzeloos goed in over haar eigen grenzen gaan, om vervolgens tot niets meer te komen. Beziet het leven met een flinke dosis humor en zelfspot, en schrijft graag over wat er zoal in haar hoofd omgaat. En dat is belachelijk veel.
Lees ook:
-
Na al die jaren toch in therapie. Groepstherapie nog wel. Al verschillende keren bij een psycholoog geweest, zelfs ooit een diagnose gekregen. Maar steeds weer dacht ik toch, 'stel je niet aan, het gaat nu beter, therapie…
-
Zes jaar geleden bedacht ik mij dat ik geen gevoelens kende. Wanneer ik vitale dingen dacht te zeggen keken anderen mij vervreemd aan. Ik probeerde uitdrukking te geven aan de onmogelijkheid waarin we ons begeven…
-
Mijn vingers omklemmen de stalen stang van een klimrek. Het lijkt zo hoog. Ik durft niet meer. Het zweet breekt me uit en mijn vingers glijden langzaam los. De navel bloot, de tenen naar beneden.…
Spannende stap. Het klinkt als een interessante therapie, maar ik kan me ook voorstellen dat je in eerste instantie even twijfelde. Ik hoop dat het je iets goeds brengt!
Lees een van mijn persoonlijke blogs: De puzzelstukken van het leven
Ach, al die persoonlijkheidsstoornissen hebben zóveel overeenkomsten, wist je dat er in de ICD (ander diagnostisch model dan de DSM) al niet eens meer een onderscheid wordt gemaakt tussen de verschillende persoonlijkheidsstoornissen?
Moest wel lachen om de zin ‘Trijn IJskonijn kan ook prima borderline hebben’, haha!
Hoop dat de therapie je gaat helpen, succes! 🙂
Lees een van mijn persoonlijke blogs: Mijn oude buurvrouw – deel 4
Die overeenkomsten herken ik wel, bipolair werd ook al genoemd. Zal mij een biet zijn, het belangrijkste is voor mij dat ik eindelijk eens ‘normaal’ kan reageren en rust in mn hoofd krijg. Dat borderline en boosheid niet persé in een adem genoemd zouden hoeven worden was ik ook al achter, ooooh die beeldvorming! Maar mijn leven is in elk geval zelden saai 🙂
Het klinkt als een nuttige vaardigheid voor iedereen, ook al doen ze het vooral voor borderline 😉 .
Maar goed, ik heb het ook niet zo op schematherapie (zie Veeleisende poezenmodus), dus ik ben een tikje bevooroordeeld. Succes met je volgende stap!
Lees een van mijn persoonlijke blogs: Zwarte geschiedenis
Haha, die blog! Heerlijk!