Auteur: Alice in Wonderland

Voor ieder van ons had ik beter gewenst. Onze onschuldige ogen hebben meer gezien dan goed voor ons was. We weten maar al te goed hoe het voelt om niet goed genoeg te zijn. Wat voor klap het ons geeft als jongens ons niet zien staan…tja…voor de seks. We zijn in de steek gelaten, door onze ouders, vrienden en vooral door onszelf. We voelen ons alleen op de wereld, terwijl er zoveel mensen om ons heen zijn. We zijn gevallen en weer opgestaan, gevallen en weer opgestaan en dat is het verhaal van ons leven. Dit verdient geen van ons en ook als je denkt van wel, het is gewoon je programmering. Je hebt zoveel tegenslagen gehad dat je het bent gaan geloven, maar het is bullshit. Wij zijn allemaal zoveel waard, zo uniek en zo ongelofelijk sterk. We hebben de wereld zoveel te bieden. En nee, we kunnen het niet alleen, logisch. Maar durf een hand aan te pakken. Durf een hand aan te pakken van iemand die hetzelfde doormaakt als jij en loop samen in plaats van alleen. En als je jezelf dat niet waard vind zeg je dan niet indirect dat die ander het ook niet waard is? Dus pak die hand, wees een overlever en geen slachtoffer. Het is ons overkomen en mijn hart huilt voor elk van ons, maar gaan we ons laten verslaan door een diagnose? Door een DSM-boekje? Zijn al die zweet, tranen en misschien wel het bloed voor niks geweest? Ja, het is oneerlijk en het lijkt onmogelijk. En ja, we hebben mensen om ons heen misschien wel af zien zakken of zelfmoord zien plegen. Laten we het op z’n minst ook voor hen doen. Het mooiste geschenk wat je iemand kan geven is goed voor jezelf zorgen.