In het volle licht
‘s Ochtends schrik ik wakker. Er brandt een vuur in mijn onderbuik. Mijn spieren staan strakgespannen. Snel ga ik in mijn hoofd langs de mogelijke doodsoorzaken die op de loer liggen. Er zijn er geen. De volgende dag schok ik …
Auteur: Anne
Medeoprichter dsmmeisjes.Ooit afgestudeerd in de psychobiologie, tegenwoordig vooral ervaringsdeskundige en schrijver."Mijn hele basisschool dacht ik dat ik op de middelbare school uitdaging zou vinden. Mijn hele middelbare school dacht ik dat van mijn studie. En toen ik die op mijn tandvlees had doorstaan dacht ik het van een baan. Ik maakte van mijn hobby mijn werk en vond er meteen niets meer aan. Een mix van eng en makkelijk, op het snijvlak tussen burn-out en bore-out. Ik dacht te moeten veranderen om in het leven te passen, maar dat bleek uiteindelijk niet waar te zijn. Het duurde lang, leren wie ik was, maar nu vouwt het leven zich om mij."Persoonlijke blog
Je gaat door.
Je gaat door, als je voeten pijn doen, je hart fladdert, je lichaam in een staat van continue pijn vervalt. Je gaat door nadat je lichaam in continue pijn vervalt. Je gaat door met je lessen, uit plichtsgevoel. Je gaat …
Relationele persoonlijkheidsstoornis
In het dagelijks leven worstel ik met aardig wat van de psychische klachten en problemen die de DSM rijk is, maar ik heb geen persoonlijkheidsstoornis toegekend gekregen. Een ‘vermoeden van achterliggende persoonlijkheidsproblematiek” was het verste dat mijn behandelaars hiermee kwamen. …
Waarom kerst kut is
Ik leef een 20-60-20 leven. Twintig procent van al mijn uren zijn geweldig, ik krijg meer energie van wat ik doe dan ik erin stop, er is meer zon dan ik had verwacht en mijn vage kennissen of verre collega’s …
De bodem
‘Het maakt niets uit’, dacht ik vaak, als ik de deur van mijn huis dicht trok. En ik was alles al bijna vergeten. De woedende onmacht die ik voelde om mijn ideeën te laten landen. De monotonie van de taken …
Groeien
Als ik een nieuwe vriendin kreeg, het serieus begon te worden, ik het echt ergens naar toe zag gaan, stuurde ik altijd een worddocument. Het heette ‘schaamte’ en er stonden dingen in die ik ergens in mijn twintigerjaren eens op …