Ik wil niets aannemen van mensen die het antwoord zeggen te weten. Dat zou een bijzonder groot probleem zijn geweest in 1921. Of 1834. Of bijna elk ander jaartal dan de huidige tijd, met uitzondering misschien van het moment dat we nog lekker als jagers en verzamelaars door de rimboe …
Het gaat je niet in de koude kleren zitten, zo’n vakantie. Of de warme kleren – in het beste geval uiteraard helemaal geen kleren. Dagenlang in de schaduw naar de zon staren, op een terras met een cocktail in je hand. Zoveel plotselinge ontspanning, dat levert blessures op voor de …
Ik heb geruzied en gesmeekt en gevochten en gehuild. Ik heb het diepste van mijn lege huls laten zien en hoeveel bevestiging iemand er ook in stortte, ik geloofde niet in liefde. Ik geloofde alleen in liefde. Ik heb me afgekeerd, toegekeerd, gebeden, geleden, ontdaan en gedaan en ontleefd en …
Toen ik jong was had ik een paar aardig obsessieve trekken. Iets met stoeptegels tellen, dingen in een hoek van 90 graden op mijn bureau, dwangmatig opruimen en getallen vermijden. De inrichting van huizen moest strak, felle kleuren waren uitgesloten, uit de band springen was een onbegrijpelijke zaak. En ook …
Ik ben depressief geweest, ik ben hypomanisch geweest, ik ben donker geweest, ik ben suïcidaal geweest. Ik ben agressief geweest, ik ben over mensen heengedenderd, ik heb mensen vernederd, gepest, emotioneel gekrenkt en ook wel eens fysiek geraakt. Ik ben slecht geweest, en op een verschrikkelijke manier goed. Maar het …
Van al mijn verslavingen is die aan de verliefdheid het hardnekkigst. Misschien omdat het een upper is, in een leven vol biologische en onnatuurlijke downers. Ik heb een aantal jaar er niet aan toegegeven en ik beviel niet. Toen deed ik het nog een keer met verliefdheid, in veelvoud, en …
En toen had ik eindelijk de put uit den treure bekeken. Mijn nagels tot diep in de modderige zijkanten gedrongen. Uit doodsnood geklauwd, gescheurd, gewrongen. Tot ik mijn hoofd boven de gekartelde randen kon steken en de eerste straal zonlicht voelde over mijn trillerig witte lijf. Over het lichaam waar …
‘Ik ben hier’, fluister ik zacht, als ik mijn mentale checklist afloop en mijn mantra herinner. De lijst liegt er niet om. Als ik de kans krijg slaap ik tien tot twaalf uur per nacht. Ik heb geen zin om stukken te schrijven. Ik heb nog net zin om buiten …
Ik ging mijn eerste therapiesessie in met een mengeling van hoop en wantrouwen. Hoop dat er een simpele oplossing zou zijn voor waar ik mee worstelde, een oefening, een pil, een antwoord. Wantrouwen omdat ik niet geloofde dat het antwoord bestond, als ik deze zelf in mijn vakken psychologie, in …
De eerste 19 jaar van mijn leven was ik bang dat ik aseksueel was. Of niet seksueel geïnteresseerd. Of door seks verbijsterd. Ik kon al een hoop dingen seksueel, maar alleen met heel veel fantasie, over naamloze lichamen, geslachtsdelen die in mijn bed niet thuishoren, en situaties waar ik me …
Afkicken van antidepressiva is heftig. Als je het al lang gebruikt, een hoge dosis hebt, geen idee hebt waar te starten of hoe te verminderen. Ik kan me voorstellen dat het minstens zo heftig is als afkicken van drank en drugs. Ik kan het niet weten, ik ben er nooit …
Hoeveel vakken psychologie ik ook heb gevolgd, toen ik de term ‘sociale angst’ hoorde rinkelde er geen belletje. Ik vond deze les te oninteressant om op te slaan, of ik heb dit stukje van het psychiatrisch handboek nooit gelezen. Wat lastig is, als je de term hoort uit de mond …
